izan'ın biri

Seneye İlayda’nın önerdiği muhteşem bir diziyle başladım ve bence bu sayede tüm yıl muhteşem şeyler izleyerek geçti 🙂The Durrells, bir anne ve dört çocuğunun İngiltere’den bir Yunan adası olan Corfu’ya taşınmalarıyla başlayan bir hikaye. Yabancı oldukları bu yerde bir hayat kurmalarını ve içsel hikayelerini bize anlatıyor. Tam bana hitap eden bir dil ve öğeler içermesi…

Son zamanlarda kendime biraz daha yakından bakmaya gayret ediyor ve şaşırıyorum. Hani ne olursa olsun bu beni ayakta tutar, bu bana tutunacak bir dal olur dediğiniz bazı küçük şeyleriniz vardır ya kendi kendinize yaptığınız, hediye ettiğiniz veyahut yakınınızda bulundurduğunuz; ritüel, kendinizle geçirilen bir gün, bir nesne gibi tam sırayla, işte onların işe yaramadığını fark etmek…

En son gecenin bir yarısı buraya gelip ağlama krizleri eşliğinde yazdıktan sonra işler iyi gitti, belki de gerçekten mızmız bir bebek gibi ağlamak evrende bir karşılık buluyordur bilemiyorum, fakat o gece özellikle canımın çok acıdığını biliyorum, dolayısıyla yaptığım bu değildi, fakat neden böyle bir yere getirdim şu an bu konuyu onu da hiç bilmiyorum. Morning…

Canım çok acıyor! Kalbim bin parçaya bölünmüş gibi hissediyorum. Ölene kadar sorumluyuz ya gönül bağı kurduğumuz her şeyden işte bunun altında eziliyor, un ufak oluyorum. Tek bildiğim çok acı çektiğim, nefes alamayacak kadar bazen. Birisi bir keresinde demişti ki “onu kimse istemeyince, sevmeyince, kendisini de kimse sevmiyormuş gibi hissediyor insan”. Ama bu değil hissettiğim. Benimki;…

Bir şeylerin olağan akışı içerisinden kendiliğinden olması ne muazzam! Dün tam da böyle oldu. Sinem’le whatsappta konuşuyorduk ve laf lafı açtı, bana üyesi olduğu toplulukta gördüğü bir şeyden bahsetti “Glowing up Challenge”. Aslında bilmediğimiz bir şey değil, yapmak istediğin, hayatında yoluna koymak istediğin şeyleri listeliyorsun, 30 gün boyunca bunları yapacağına dair söz veriyorsun ve grup…